Vijf generaties Amsterdam in Friesland
27 mei 2019 16:28
Siep Amsterdam, eigenaar van het gelijknamige transportbedrijf Siep Amsterdam Transport BV uit Hindeloopen, is alweer de vijfde generatie van een van de oudste transportbedrijven van Friesland. Bij hoge uitzondering is hij, vanwege de keuring van zijn eigen vrachtwagen, doordeweeks thuis en hebben we op een woensdagavond in mei een afspraak voor een interview. We zitten in de open keuken aan de mooie robuuste keukentafel, en onder het genot van een paar bakken koffie vertelt hij vol passie over de geschiedenis van het familiebedrijf om vervolgens enthousiast te vertellen hoe alles nu onder zijn leiding reilt en zeilt.
De geschiedenis
Pieter Amsterdam werd in 1858 geboren in Hindeloopen en begon zijn carrière in de transportsector door op zijn tweeëntwintigste als schippersknecht te gaan werken bij Pieter Hobma, een beurtschipper die een lijn onderhield tussen Hindeloopen en Sneek. Als Hobma failliet gaat, besluit Pieter in 1884 voor zichzelf te beginnen. Zijn bedrijfsmiddelen bestaan uit een kleine tjotter, een handkar en een kruiwagen. Een tjotter is een klein Fries zeilscheepje met een maximale lengte van bijna vijfenhalve meter en een breedte van rond de tweeënhalve meter. Samen met Fa. Sjoerd Meinesz uit Nijega, het huidige Elahuizen, zet hij de beurtdienst tussen Hindeloopen en Sneek voort. Als er in 1898 een zuivelfabriek in Nijega komt, investeert Fa. Meinesz in een stoomboot om zo sneller vanuit Nijega in Sneek en Leeuwarden te kunnen komen. Hiermee stopt de samenwerking. In datzelfde jaar doet Pieters zoon Wiggert op twaalfjarige leeftijd zijn intrede in het bedrijf. In 1902 gaan vader en zoon een samenwerking aan met ene Koops uit Koudum, om na vijf jaar de beurtdienst geheel over te nemen.
Inmiddels beschikt het bedrijf over een groter schip met een lengte van bijna elf meter en een breedte van ruim drie meter. Ze varen twee keer per week tussen Hindeloopen en Sneek. In 1923 wordt het houten schip vervangen door een ijzeren exemplaar met een lengte van bijna veertien meter en een breedte van ruim drieënhalve meter. In 1925 stopt Piet ermee en zet de inmiddels negenendertig jarige Wiggert het bedrijf alleen voort met personeel. Vier jaar later komt zijn veertienjarige zoon Sijbrand, Siep genoemd, de gelederen versterken.
In 1930 wordt er, vanwege de concurrentie en de zwaarte van het werk, een motorboot aangeschaft. Daarmee is het bedrijf een van de laatsten uit de regio die van zeil op motor overstappen. In 1945 komt Frederik, de jongere broer van Siep, in het bedrijf om de beurtdienst voort te zetten en neemt Siep samen met een compagnon het (weg-)transportbedrijf van ene Zoethout over. In 1950 wordt er definitief gestopt met de beurtvaart over water en zet Frederik zich ook in voor het transportbedrijf. In 1953 nemen de broers ook de brandstoffenhandel over van Fa. Zoethout. Als de compagnon van Siep in 1954 stopt, gaat het bedrijf vanaf dat moment verder onder de naam Gebr. Amsterdam. Tot nu toe was het bedrijf puur regionaal actief op het gebied van de beurtvaart, veevervoer naar de weekmarkten van Sneek en Leeuwarden en verhuizingen. Met de overname van de handel in brandstoffen breidt het bedrijf uit naar nationaal en internationaal wegtransport.
In 1965 doen de vier zonen van Siep hun intrede in het bedrijf: Anne, Piet, Klaas en Frederik. Er wordt een nieuwe markt aangeboord door steenkool vanuit de Limburgse mijnen en Duitsland aan te voeren, wat opgeslagen wordt in een grote loods in Hindeloopen van waaruit het weer regionaal verspreid wordt. Het bedrijf breidt zich hierdoor snel uit en houdt zich ook bezig met bulktransport. Dit is een vorm van transport waarbij onverpakte goederen worden vervoerd. In deze periode worden de regionale activiteiten steeds minder belangrijk en overvleugeld door de nationale en internationale transportactiviteiten. Anne en Frederik nemen het bedrijf over. Onder hun leiding vindt er geleidelijk aan een overgang plaats van puur bulktransport naar palletvervoer. Eind jaren ’80 stopt het bedrijf met het veevervoer en de aanvoer van goederen voor de plaatselijke supermarkten en warme bakkers en heeft het in die zin geen directe binding meer met Hindeloopen en de regio; temeer omdat het bedrijf ook al gestopt was met de aanvoer van steenkool en het overig bulktransport.
Noorwegen en Zweden
In januari 1989 stapt Frederik eruit en komt de huidige eigenaar Siep, zoon van Anne Amsterdam, als twintigjarige jongen in het bedrijf. Vanaf zijn intrede is hij direct internationaal gaan rijden. Tot 1991 vervoert hijzelf voornamelijk schroot. Hij runt het bedrijf tot 2009 samen met zijn vader. In dat jaar treedt Anne uit en zet Siep het bedrijf alleen voort.
Het bedrijf heeft echt van alles vervoerd; en nóg. Siep: “We hebben bijvoorbeeld zo’n veertig jaar lang ook nationaal bieten vervoerd. Dat was vast werk voor twee à drie maanden in het jaar. We hadden een vrachtwagen die alleen daarvoor gebruikt werd. De overige negen, tien maanden stond die stil in de garage. Maar die tijd is voorbij en komt ook niet meer terug. Er wordt tegenwoordig met zulke scherpe tarieven gewerkt; daar kun je eigenlijk niet meer voor rijden. Maar van mijn vader weet ik dat het vroeger heel goed werk was. Als je een slechter jaar had, kon je het met de bietencampagnes nog goedmaken.”
Siep Amsterdam Transport BV heeft vijf vrachtwagens op de weg en rijdt nu voornamelijk op Noorwegen en Zweden, maar ook naar Finland en Lapland. “Uiteraard rijden we op aanvraag ook naar andere landen. Begin april zijn we nog naar Italië geweest.” , aldus Siep: “En zoals het nu lijkt, moet ik in september voor mijn buurman naar Mallorca met een grote scheepskiel voor zijn boot. De oude neem ik dan weer mee terug naar Nederland.” Naast vier vaste chauffeurs rijdt Siep zelf ook constant. Hij is, naar eigen zeggen, geen man om op kantoor te zitten en vindt het veel te mooi om onderweg te zijn. Zijn vrouw Renske doet de administratie en de planning wordt extern geregeld door Chris Schaap van Schaap Logistiek in Breda.
“Afspraak is afspraak!”
Op koel- en veetransport na vervoert het bedrijf alles wat maar voor handen komt; en dan voornamelijk in groupage transport met gemiddeld tien tot vijftien leveradressen. Door het samenvoegen van kleine partijen tot één grote lading, krijgen kleinere ondernemingen ook de kans om hun producten te laten vervoeren. Siep voegt daaraan toe dat het vooral ook een prijstechnisch verhaal is: “De complete vrachten doen de Oostblokkers wel! Daar kunnen wij qua prijs niet meer tegenop rijden. Ik zou het wel kunnen doen, maar dan moet ik Poolse en Roemeense chauffeurs in dienst nemen. Met Nederlandse chauffeurs kan het echt niet meer.”
Het is duidelijk dat zijn chauffeurs alle vier Nederlanders zijn. Als ik hem vraag waarom het met groupage transport dan wel uit kan, legt hij me uit dat je met kleinere partijen een hoger bedrag kan vragen per stukprijs. Daardoor levert de totale vracht meer op dan wanneer het een complete lading van één opdrachtgever betreft. Het bedrijf heeft sinds haar bestaan zo’n uitgebreid netwerk opgebouwd, dat het geen enkel probleem is om van alles en nog wat te vervoeren en de vrachtwagens te vullen met meerdere kleine partijen. Ook voor thermotransport kan men bij het bedrijf terecht. Als er bijvoorbeeld ’s winters verfproducten vanuit Scandinavië vervoerd moeten worden, gebeurt dat in een trailer die van binnen warm gehouden wordt zodat de boel niet bevriest.
Dat Siep Amsterdam Transport BV voornamelijk op Noorwegen en Zweden rijdt, komt eigenlijk door Sieps persoonlijke voorkeur. Toen hij als jongeman zijn intrede deed in het bedrijf en de eerste twee jaar zelf voornamelijk schroot reed, werd er al naar beide landen gereden. Na twee jaar was Siep het schrootvervoer zat en wilde hij ook op Scandinavië rijden. Dat beviel hem zo goed, dat het in de loop der jaren als vanzelfsprekend uitgebreid is. Siep: “Wat mij aantrekt is de rust in die landen en het feit dat er, buiten de hoofdsteden om, nergens files zijn. Verder zijn Noren en Zweden makkelijk in omgang en eerlijk. Afspraak is afspraak! En als het tijd wordt om te gaan slapen, kun je daar overal langs de weg je vrachtwagen kwijt. Door continu die kant op te rijden, heb ik daar in de loop der jaren talloze contacten weten op te bouwen en krijg ik nu ook diverse opdrachten vanuit mond tot mond reclame.”
Een goede beslissing
Het bedrijf vervoert momenteel veel Volvo’s vanuit Scandinavië naar Nederland, zogenaamde youngtimers van zo’n vijftien jaar oud. Volgens Siep is dat nu echt een rage. Hij beschikt over twee auto’s met oprijplaten. Het zijn geen speciale autotransport trailers, maar ‘gewone’ vrachtwagens die in de breedte verlengd kunnen worden tot drie meter. Dat is de maximale breedte waarbij een transportbedrijf nog niet volgens de regels van speciaal transport, ook wel exceptioneel transport genaamd, hoeft te rijden. Voor de beeldvorming: een gewone trailer is tweeënhalve meter breed. Er zijn weken dat ze die kant op gaan met groupage transport en dan met twaalf tot veertien auto’s deze kant op rijden. Ook vrachtwagens, boten, tractoren en kranen worden door Siep en zijn mannen deze kant op gereden. De halve meter extra breedte is precies genoeg om dit soort objecten te kunnen vervoeren. Het bedrijf beschikt niet over een opslagloods, om de simpele reden dat alles in Scandinavië en Nederland afgeleverd wordt bij de klanten. De opdrachten zijn divers; zo worden er voor een bergingsbedrijf ook gestrande auto’s van Nederlanders en Duitsers retour meegenomen.
Met de aanschaf van de twee trailers die tot drie meter verbreed kunnen worden, heeft Siep een goede beslissing gemaakt. Er zijn niet zoveel van dat soort trailers op de weg, omdat ze in aanschaf nogal prijzig zijn, namelijk zo’n honderdduizend euro. Door er toch twee aan te schaffen, heeft Siep het nu voor elkaar dat men hem wel weet te vinden als er grote objecten vervoerd moeten worden, waarbij hij dus weinig last heeft van concurrentie.
Voorlopig is Siep nog lang niet van plan om te stoppen met Siep Amsterdam Transport BV!
Tekst: Leo Singor
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.