‘Mensen moeten kunnen landen in de buurt, met hun buren’
16 oktober 2020 09:40
Sociale inclusie blijft belangrijk en gaat door, ook tijdens de coronacrisis. Na een turbulente periode kijkt de RIBW Nijmegen & Rivierenland positief terug. “We blijken wendbaar en flexibel als organisatie”, zegt bestuurder Edwin ten Holte. “Ook hebben we de doelstelling dat meer cliënten zelfstandig wonen met begeleiding ruim op tijd gehaald. Nu is het tijd voor échte inclusie.”
Net als bij velen leek zijn agenda in maart plots een stuk leger door het coronavirus. “Ik had geen avondvergaderingen meer en ben meer gaan sporten”, vertelt Edwin ten Holte, bestuurder van RIBW Nijmegen & Rivierenland. “De vertraging van de samenleving die ontstond, was voor veel mensen een verademing. Ook voor onze cliënten. Ze hoefden minder. Soms hebben zij moeite met de dynamiek van de samenleving. Het is een rush en een keer niet hoeven rennen was best prettig. Ze moesten vooral thuisblijven en konden beeldbellen met hun begeleider.”
Voor de RIBW als organisatie betekende corona geen rust. Het werk ging gewoon door en de medewerkers bezochten met beschermende middelen toch cliënten. Ook kwam er een speciale corona-afdeling. “Dit hebben we samen met ProPersona en IrisZorg binnen tien dagen geregeld. Het laat zien dat we wendbaar en flexibel zijn. Alles ging anders maar alles ging wel door. Ik ben trots op onze mensen maar schaam me soms ook voor wat we van ze hebben gevraagd. Het risico dat ze hebben moeten lopen en de druk die ze hebben ervaren in het beschikbaar en bereikbaar moeten zijn. We hebben veel gevraagd van hun energie.”
Voor Ten Holte was het logisch om tijdens de crisis continu aan te staan. “Ik heb me erop verkeken wat dit doet met ons personeel. Uit de enquête onder onze medewerkers blijkt dat sommigen na twee maanden rust nog niet op het energieniveau zitten van voor corona.” Ten Holte denkt niet dat de vertraging in de samenleving door corona blijvend is. “Ik zie het in mijn eigen agenda. Die raakt weer steeds voller met face-to-face afspraken en ik ben weer meer onderweg. Werken vanuit huis lukt te weinig. Ik stoei nog met de voorbeeldfunctie die ik heb. Beeldbellen is heel efficiënt bij overleg met collega’s in het land. Ik wil vaker voorstellen om dat zo te doen.”
Opnieuw naar de doelgroep kijken
Voor corona was het al druk bij de RIBW door de ambulantisering. “In tweeënhalf jaar hebben we 20 procent van onze capaciteit beschermd wonen afgebouwd en naar de wijken gebracht. Vanuit woonvoorzieningen zijn veel mensen zelfstandig gaan wonen. Het afbouwen van ons basisproduct is een enorme exercitie geweest. We moesten opnieuw naar onze doelgroep kijken. Wie heeft wat nodig? Veel cliënten konden zelfstandig gaan wonen met begeleiding. In de hele ggz zie je mensen weer de wijk in gaan. Je wilt participeren op normale plekken, waar iedereen werkt en woont.”
Lang leefden de cliënten van de RIBW in beschutting. Ze woonden beschermd en werkten bij een eigen houtwerkplaats of eigen bed & breakfast. Nu is het de bedoeling dat zij op hun eigen niveau meedoen in de samenleving en bij bedrijven gaan werken. “Daarmee zijn niet alleen cliënten geholpen, ook bedrijven hebben er baat bij. Het geeft een andere sfeer en er gebeurt meer op de werkvloer. Het personeel is meer pluriform en daardoor is er meer reuring.”
Inclusie komt van twee kanten
Ten Holte is ook te spreken over Stichting Life Goals Nederland. “Zij zorgen voor sportmogelijkheden voor onze cliënten, op plekken waar anderen ook sporten. Dat is een eerste stap naar inclusie, maar meer samen zou nog mooier zijn. Nu zie je vaak dat onze cliënten alleen met elkaar sporten en niet in contact komen met andere mensen die daar sporten. Stap twee is dat ze samen gaan sporten.” Inclusie komt volgens Ten Holte van twee kanten. Vanuit de samenleving is acceptatie nodig voor mensen met onbegrepen gedrag, maar ook zij moeten een drempel over. “Vanuit een beschermde woonvorm op jezelf gaan wonen of gaan sporten bij een reguliere vereniging, kan best spannend zijn. Het helpt dat onze begeleiders meegaan en meedoen.”
In de ambulantisering heeft de RIBW de afgelopen jaren mooie stappen gezet. Zo zijn er voldoende woningen beschikbaar gekomen. “We bieden woningcorporaties een partnership aan. Als cliënten toe zijn aan de stap naar meer zelfstandigheid, gaan ze een zorgvuldig traject in. We laten ze niet los, maar begeleiden ze in hun eigen omgeving en zijn altijd beschikbaar als er problemen zijn. De corporaties krijgen daarvoor onze 06-nummers en dat geeft vertrouwen. Onze cliënten zijn daarmee gewone huurders.”
Midden in de samenleving
Segregatie is wel een heikel punt, vindt Ten Holte. “Je ziet dat veel betaalbare huurwoningen in dezelfde wijken staan. Een wijk moet de draagkracht wel hebben. Samen met woningcorporaties pleiten wij bij gemeenten voor geschikte huurwoningen in andere wijken. Twee straten vol met kwetsbare mensen is geen inclusie. Je loopt dan kans op sociale devaluatie. Mensen raken steeds meer buitengesloten en gaan steeds meer naar de rand van de samenleving. Ze staan vaak alleen en moeten gekend worden. Als de buren je kennen, weten ze hoe je bent. Ze hebben dan vaak meer begrip. Pas dan kun je midden in de samenleving staan.”
www.ribw-nijmegenrivierenland.nl
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.