Dankzij IPS-trajectbegeleiding weer aan het werk en het gevoel hebben ertoe te doen

20 oktober 2022 14:31

• Bedrijfsreportages

“Het geeft mensen zingeving en het gevoel ertoe te doen”

Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een methode om mensen met een psychische aandoening te helpen bij het vinden en behouden van betaald werk. Werken helpt bij het herstel. “Het geeft mensen zingeving en het gevoel ertoe te doen”, aldus IPS-trajectbegeleider Anouk Janssen van DE RIBW Nijmegen & Rivierenland. Samen met haar collega Danny vertelt ze wat werken met mensen doet, en wat werkgevers aan het IPS-traject hebben.

Anouk Janssen werkt al vijftien jaar bij de RIBW Nijmegen & Rivierenland en is sinds juli IPS-trajectbegeleider. Ze zegt: “Ik begeleid mensen naar regulier werk. Daarbij kijken we samen wat haalbaar is. Werk geeft mensen voldoening en zelfvertrouwen.” Werk zorgt voor inkomen en dat is ook een belangrijke drijfveer voor mensen. “Zelf verantwoordelijk zijn voor je inkomsten doet veel met je. Een baan geeft ook het gevoel van bijdragen, ertoe doen, dat er iemand op je wacht en dat je wordt gemist als je er niet bent. Veel deelnemers kennen teleurstellingen, verlies van netwerk en moeten accepteren dat dingen anders gaan. Als het lukt om te werken, is dat een mooie stap. Het is betekenisvol en biedt perspectief.”

Collega Danny Meyers werkt tien jaar bij de RIBW Nijmegen & Rivierenland en is nu anderhalf jaar IPS-trajectbegeleider. Hij merkte in zijn eerdere werk als woonbegeleider dat werken een belangrijk onderdeel is voor mensen in de ggz die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt. “De drempel om werk te zoeken is hoog en ze weten niet altijd waar hun talenten liggen. Veel deelnemers willen graag werken en ik help ze daar graag bij. Voor deelnemers is het fijn om via IPS een plek in de samenleving te krijgen, ondanks hun rugzak. Waardering krijgen voor wie ze zijn, eigen regie hebben over de financiën, minder afhankelijk zijn en regelmaat en ritme vinden.”

Bemiddeling en advies

Binnen IPS-trajectbegeleiding staat samenwerking centraal. Anouk en Danny stemmen af met de zorg en de diverse instanties, bemiddelen, bespreken op de werkvloer hoe het gaat en houden evaluatiegesprekken, als de deelnemer en de werkgever dat prettig vinden. Danny ziet dat er veel onduidelijk is over wet- en regelgeving. “Woonbegeleiders en werkgevers weten daar niet alles van en dat is begrijpelijk. Ik vind het fijn om daar rust in te geven. De eerste vraag van deelnemers is vaak wat er gebeurt met hun uitkering. Ook willen ze weten hoeveel ze mogen bijverdienen en hoe het zit met toeslagen. Werkgevers willen vaak weten hoe het zit met begeleiding, of er subsidies mogelijk zijn en waar ze die kunnen aanvragen.”

Als spin in het web gaan Danny en Anouk op zoek naar netwerken en oplossingen. Danny: “De subsidiemogelijkheden verschillen per deelnemer en per werkgever, maar er is veel mogelijk. Per traject onderzoeken we wat de mogelijkheden zijn.” Na de voorbereidingen zijn de IPS-trajectbegeleiders betrokken bij de begeleiding van de deelnemers. “De eerste werkdag voelt vaak alsof ik mijn kind voor het eerst naar school breng”, vertelt Danny lachend. “Zo spannend vind ik het zelf ook.” De begeleiding is altijd maatwerk, afgestemd op de deelnemer. Anouk: “Sommige deelnemers zijn het liefst open over alles, zodat de werkgever weet waar hij aan toe is. Mijn rol is dan meer op de voorgrond. Maar ik kan ook achter de schermen ondersteunen en coachen. In de begeleiding staan de deelnemers centraal. Op de werkplek zijn we er voor zowel de deelnemer als de werkgever.”

Loslaten na drie jaar

IPS-trajectbegeleiders zijn een vangnet als het niet zo goed met iemand gaat. Iemand kan bijvoorbeeld te hard van stapel lopen of moeite hebben om de balans te vinden en houden. Danny: “Soms is een aanpassing voldoende. Als iemand bijvoorbeeld te veel uren of te zware taken heeft, kunnen we die aanpassen en dan kan iemand toch blijven werken. Het vraagt flexibiliteit van alle betrokkenen.” Meestal gaat het gelukkig goed en als het goed loopt, is steeds minder contact nodig. Na drie jaar ronden de begeleiders de begeleiding af.

Het mooiste vindt Danny om een deelnemer met plezier naar het werk te zien gaan. “Daar doe ik het voor, ik krijg daar energie van. Het geeft werkgevers vooral een goed gevoel dat je iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt kan helpen”, onderstreept Anouk. “Met kleine aanpassingen kan iemand vaak prima functioneren. Als werkgever heb je dan een goede werknemer én je neemt maatschappelijke verantwoordelijkheid.” Danny vult aan: “Voor een werkgever is het ook goed om connectie te maken met de samenleving en meerdere doelgroepen te betrekken in de organisatie. En je wilt natuurlijk ook gewoon goede werknemers hebben.” 

Interessant artikel? Deel het: