Heel Den Haag bakt
26 januari 2017 11:10
Van de misbaksels die uit de ovens van bakkerij Binnenhof komen word je je goed bewust als je naar de arbeidsmarktwetgeving kijkt. Recent bakte men de Wwz (Wet werk en zekerheid) en de zzp-wet DBA (Deregulering Beoordeling Arbeidsrelatie). Beide wetsproducten illustreren dat de Haagse ambtenaren in een ivoren toren met gesloten luiken werken. Ze missen wat er in de buitenwereld gebeurt. Bovendien komt er geen buitenlucht binnen. Terwijl ogen buitenwereld en hersens frisse lucht nodig hebben.
Ik zeg het nog diplomatiek, want ik wil de hoeders van het algemeen belang niet te hard voor het hoofd stoten. Maar helaas is de werkelijkheid nog ernstiger. Hoewel goed bedoeld; deze wetgeving werkt averechts uit. Zo waren de stuipen die zzp’ers en hun (potentiële) klanten op het lijf gejaagd kregen door de DBA van serieuze omvang. Schijnbaar niet gehinderd door enig inzicht in het arbeidsmarktinfarct dat hij veroorzaakte, merkte staatssecretaris Wiebes monter op dat we ‘niet zo moeilijk moesten doen en gewoon weer aan de slag moesten gaan’. Die opmerking vond ik, zo mogelijk, nog pijnlijker dan de DBA zelf.
Ondernemers vinden altijd weer wegen om onwerkbare beperkingen te omzeilen en dat is maar goed ook
De doelstellingen van de DBA? Met modelcontracten de rechtspositie van zzp’ers versterken door schijncontracten tegen te gaan en tevens wetshandhaving voor de Belastingdienst makkelijker te maken. Dat gebeurde niet, wél was de DBA goed voor massale onzekerheid en een vastlopende arbeidsmarkt. Ook de Wwz bewerkte het tegendeel van wat werd beoogd. Het aantal toegestane tijdelijke arbeidscontracten werd wettelijk verminderd. Zodoende belandden mensen eerder op straat en niet, zoals bedoeld, in een vast dienstverband. Ondernemers vinden namelijk altijd weer wegen om onwerkbare beperkingen te omzeilen en dat is maar goed ook.
Een conclusie aan een ronde tafel over personeel en arbeidsmarkt die ik voor Hét Ondernemers Belang leidde: marktontwikkelingen zijn uiteindelijk bepalend en geen wet kan daar werkelijk sturing aan geven. Een voorbeeld van zo’n ontwikkeling? Dat we anders tegen het vaste contract moeten gaan aankijken. In veel sectoren wordt los werk immers de norm en vast werk de uitzondering. De wetgever doet er goed aan te begrijpen dat zij die onomkeerbare ontwikkeling moet begeleiden in plaats van tegenhouden.
De meeste mensen vinden het prettig in een dynamische markt te acteren waarin ze voor verschillende partijen kunnen werken. Dan helpt het als werkgevers, gesteund door liberalere arbeidswetgeving (vereenvoudigde ontslagwetgeving), sneller en laagdrempeliger met mensen in zee kunnen. En als nu ook de banken ondernemender naar kredietaanvragen willen kijken, dan hebben al die dynamische werkers straks ook hun eigen huis, hun plek onder de zon. Laat díe toekomst maar komen.
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.